Teshima art museum

Op een eiland in Japan ligt een schelp.
Een gebouw in de vorm van een omgekeerde witte schelp of een druppel.
Zachtjes ingebed in het landschap.
Zichtbaar onopvallend.

De weg er naar toe is niet evident. 
Eerst een vliegtuig, trein, boot en bus.
En nu een wandelpad dat ons terug verder in plaats van dichter brengt.
We komen tot onszelf.
Langs een bosje.
Met zicht op de zee.

Een vriendelijke Japanse wacht ons op.
Fluisterend vraagt ze om onze schoenen uit te doen en om geen lawaai te maken.
Nog even wachten. Er mogen niet teveel bezoekers op hetzelfde moment binnen.
We worden meegenomen naar de ingang van de schelp.
Nederig buigend gaan we naar binnen.
We happen naar adem.

De schelp is een indrukwekkende koepel.
60 op 40 meter. Tot 4,5 meter hoog.
Een betonnen schelp van slechts 20 cm.
Een technische hoogstandje.
Maar dat is nu bijkomstig.

In de koepel zijn twee grote openingen. 
Eén wijst naar het bos. 
Eén naar de lucht waarin we een roofvogel zien rond cirkelen.
Strategische openingen die verbinding maken met de natuur.
De koepel neemt het landschap weg, maar geeft de essentie van de natuur weer.

Een witte koepel. Een witte vloer. Twee openingen.
Hiermee ging kunstenaar Rei Naito aan de slag om enkele subtiele toevoegingen te doen.
In de openingen hangt een lint te wapperen in de wind. Heel zachtjes. Betoverend.
Uit de vloer komen hier en daar druppels en straaltjes water naar boven. 
Wat verder verdwijnen ze terug in minuscule perforaties.

We wandelen rond. Zitten neer. Liggen neer. 
Doen onze kousen uit om het water te voelen.
Zien de zon schaduw werpen. 
Na drie kwartier komen we als een ander mens terug buiten.

Dit is de sublieme uiting van Japanse bouwkunst.
Het weglaten om tot de essentie te komen.
Spectaculair, maar toch zeer subtiel.
De verbinding met de natuur uitgepuurd.

Dit is geen architectuur, geen sculptuur, geen interieur.
Het is een museum zonder kunst.
Het museum is kunst.

Architect: Ryue Nishizawa
Kunstenaar: Rei Naito
Bezocht in april 2018
Website