Het (niet meer zo) transparante huis in Tokyo
House NA, Sou Fujimoto
Tokyo, 2012
Foto's: witblad, 2018
Architectuur en natuur zijn altijd verbonden geweest in de Japanse architectuur.
Oude tempels en woningen gebruikten schuifwanden en daken om de grens tussen de tuinen en de interieurs te laten vervagen.
Ook in de hedendaagse Japanse architectuur blijft het thema actueel.
Ondanks (of misschien dankzij...) de locatie van deze woning in een straat in Tokyo, was de natuur de grootste inspiratiebron voor House NA.
Niet omwille van de planten op de terrasjes.
Maar wel door de opbouw van de woning als een boom met takken.
Net zoals in een boom kan je hier van tak naar tak gaan en in een andere ruimte met een ander uitzicht terechtkomen.
Zo ontstaan 21 kleine verdiepingen die verschillende ruimtes maken die toch altijd in verbinding zijn met elkaar en met de omgeving.
Die link met de buurt stelt de privacy in vraag.
Alle ruimtes zijn volledig open met zoveel mogelijk glas.
Uiteraard is dit niet leefbaar. Zoals verwacht zagen we bij ons bezoek niet de transparantie van de oorspronkelijke foto’s, maar vooral veel gesloten gordijnen.
Maar dit neemt niets weg van de kwaliteit van de architectuur.
Naar alle waarschijnlijkheid moeten we dit aanzien als een experiment.
Net zoals veel andere Japanse architectuur is de kans groot dat dit een tijdelijke ingreep in de ruimte is.
Gebouwen krijgen hier niet dezelfde status als in Europa waarbij we telkens denken te moeten bouwen voor de eeuwigheid.
We zien dit ook aan de technische eigenschappen. Beperkte wanddiktes, geen isolatie, enkel glas. En dit in een land met strenge winters en hete zomers.
Geen EPB regelgeving hier…
Een architecturale sculptuur die misschien ooit verdwijnt.
Maar intussen hebben we als toeschouwer kunnen deelnemen aan dit experiment.
En de volgende keer dat je in een boom kruipt of de kruin van een boom ziet, zal je je deze woning voor de geest halen.
