Huis Sonneveld, Rotterdam
In 1933 verhuisde het gezin Sonneveld naar hun nieuwe woning aan de rand van Rotterdam.
Ze vertrokken ‘s morgens in hun klassieke woning en lieten alles achter. Het Nieuwe Bouwen namen ze wel echt letterlijk en ze trokken in een nieuwe woning met nieuw meubilair. Zelfs het bestek werd op maat van dit project ontworpen of aangekocht.
De bewoners waren duidelijk mee in de beweging van de jaren 20 en 30 die sterk geloofde in een nieuwe maakbare toekomst.
Licht, lucht en ruimte waren de kenmerken van een nieuwe architectuur.
De art deco elementen en invloed van De Stijl en Le Corbusier zijn onmiskenbaar aanwezig. Maar de modernistische stijl is niet strak en kil.
Architecten Brinkman en Van der Vlugt (ook gekend van de Van Nellefabriek) zorgden voor de ruimte door gebruik te maken van een stalen skelet structuur.
De bewoners kozen bewust voor een hogere positie van de leefruimte en gebruikten in de woning warme kleuren.
Zachte beiges, wittenten en grijs zorgen voor een zekere neutraliteit. Maar de kleuren worden niet vermeden. Opvallend zijn de zilverkleurige lambrisering van de binnendeuren en de bronskleuren wand rond vb. de haard.
De kleuren hadden ook een symboliek. Zo kregen de kamers van elke dochter een eigen pallet. De ruimtes van het personeel waren in een dynamisch rood.
De medewerkers werden overigens omringd met bijna dezelfde luxe als de bewoners zelf. Iedereen had een telefoon op de kamer en luidsprekers die ze in de kamer konden bedienen.
Nieuwe technologieën zoals een centrale geluidsinstallatie, goederenlift, handdoekdrogers en een tienkoppige massage douche deden hun intrede.
Het Berber vloerkleed werd door de bewoners zelf gekozen tijdens een bezoek aan de fabriek in Marokko.
Grote raampartijen rondom de woning breng licht en ruimtelijkheid binnen. De ruimtes zijn zo gepositioneerd dat ze de zon doorheen de dag volgen en zo efficiënt licht binnen brengen.
De omgeving was vroeger landelijker, maar het museum Boijmans van Beuningen was er al.
De kleuraccenten per kamer maken van elke ruimte een verrassing. De glanzende bronskleur in de slaapkamer geeft een warme gloed. De turkoois badkamer tegels werden ook al gebruikt in de Van Nellefabriek.
Huis Sonneveld werd in het vorig decennium volledig gerestaureerd in zijn oorspronkelijke staat. Het past in de reeks andere merkwaardige villa’s uit die periode zoals Necchi-Campiglio in Milaan, Cavrois bij Rijsel, Empain in Brussel, Savoye nabij Parijs). Ze zijn een mooie getuige van een nieuwe architectuur die tot op vandaag nog altijd actueel is en verder blijft evolueren.
